ترسم از روزی که...

ترســم از روزی کـــه اعمال خوبــم کم گردد  

هم به انسان بی گناهی به دست من ستم گردد

بیکاری و عوارضش

امان از دست بیکاری و عوارضش

  با این همه عوارض پنهان و بارزش

کتاب دوست ناب ما

کتاب اســـت آن دوســـت نــاب ما   در تاریکی ره هدایتگر و مهتـاب ما
او شِکـــــوه دارد از ما و استـاد ما   چون که رفته است ز قلب و یاد ما

غریبانه ماندست در کُنجی کتـــاب   دلگیر ما و شما این دوســـت نـاب

وقتش رسیده است یاد کتابی کنیم   به هجران او بی صبر و تابی کنیم

این کتاب دوست مهربــان و ناز ما   هــم هدایتگــر و هم راز پرواز ما

پس دگرسخن کنم کوتاه گویـم کتاب   انتظار ما می کشد بی صبـر و تاب

پدر و مادر

من و زندگی با این همه لطف و صفا   سختی زندگی و دوری مامان و بابا

مادر یعنی عشق زندگی

پدر یعنی روح بالندگی

منیم ایتگین سوگیلیم

سویردیم سنده منیم یاریم اولیدین   بیرده دایاغیم غم خواریم اولیدین

عمور بویی دنیاده ایسلردیم کی    سن منیم سوگیلی دلداریم اولیدین

آغاز سخن

به نام خداوند هوش و جان   آفریدگار سخــن در زبـــان

خدایی که در هرجا عیان است    قادر و بخشنده و مهربان است

خدایی که نامش حکیم است   بخشنده و مهربان و کریم است

خدایی که خالق جهان است   آفریدگار قلم هم خالق بیان است

او عالم آشکار و نهان است   او خالق انس و جان است

هم او جبار و هم او سختگیر   هم او مهربان و هم او توبه پذیر

در بارگاهش بر هربنده ای باز   اوست محب اهل راز و نیاز

اگر خواهی شوی نزدیک خدا   ز افکار شیطانی کن خود را رها

و گر خواهی شوی دوست خدا   زدستور و امـــرش اطـــاعت نما

دلم هوای تو دارد

دل من بــاز میل به هــــوای تو دارد    تمنای عشق تو و مهرووفای تو دارد

گناه از من نیست دلبـر و جانـان من   کدام عشق شیرینی صفای تـو دارد   

علی اصغر سلطانپور

بوسه زنم روی تو

دلم می خواهد بوسه زنم روی تو   بوسه زنم به خال میان دو ابروی تو

سالها منتظرم تا که رســد روزی   دلبر جان من عاشقانه بیایم سوی تـو

اوقات تحویل حالم شود

چقدر زیباست که اوقــــــات تحـــــویل حالــم شود   هجرانـــم گــــــــذرد و نــوبت روز وصالم شود

به تنهایی نشسته و نظاره بر روزگار می کنم که   وقت با تو بودنم رسد و موقع شور و حالم شود

دل من از قِصه ی غُصه...

دل من از قِصه غُصه زخم ها دارد نشان   که در شهر خود غریبانه ماندست و بی نشان

هر که وارد شهر ما شــــــد در اول قصه   دلم را به تیـــر دوستی کـرد زخمــــی نشــــان

شرافت آدمی

تن آدمی شریف است به کار کردن   نه روز و شب خور و شهوت و خمار کردن

نمی شود اوقات زندگی را بهار کردن   مگر با سعی و کوشش و جان را نثار کردن

نویسنده: علی اصغر سلطانپور

دانش آموختگی

لذتی دارد این دانش آموختگی   گر نباشد بیـــــــکاری و گشنگی

زندگیمان بسی زیباتــــــر شود   گر نشیند تلاش به جای خفتگی

منبع: از لابه لای شعرهایم

کافری اینگونه به ز مسلمانی که...

کافـــری که هست با یتیمان   به زمسلمـــانی که نیست با آنــــان

می دانی چرا هست اینچنین   چون دستگیری هست کار مسلمین

تو هر جا دیدی یتیــم و فقیــــر   دستشان را با محبـــــت بگیـــــــــــر

تا شوی مسلمان ای دخت و پسر   هم مسلمان و هم انسان دادگر

*****

منبع: از لابه لای شعرهایم

خداوند متعال

خدایا تو را می خواهم نه سیم و زر   عمر گرانمایه می خواهم پربار و بر

دلی خواهم زتو که خواهانش تو باشی   زکفر و ریا خالی ولی ایمانش تو باشی

چه نوش آن دردی که درمانش تو باشی   چه زیبا راهی که آغاز و پایانش تو باشی

بهشت است آن باغی که باغبانش تو باشی   معطر گردد هر آنجایی که گلستانش تو باشی

عدالت باشد در ملکی که سلطانش تو باشی   چه دلنشین آشفته حالی که سامانش تو باشی

چه ترسی ز طوفان آنکه کشتیبانش تو باشی   نیست خوفی بر کسی که خداوند سبحانش تو باشی

دل من بهاری را خواهد که بارانش تو باشی   همان زمستان سردی را که طوفانش تو باشی

چه بی نیاز، نیازمندی است که رحمانش تو باشی   چه قادر جنگجویانی که یارانش تو باشی