موفقیت و سعادت انسان نامحدود است یعنی برای انسان هیچ محدودیتی تعریف نشده
است و اگر انسان در محدوده ی خاصی موفق می شود در واقع خود او آن محدوده را
تعریف کرده است و قبول کرده که در آن زمینه و در آن محدوده موفق شود.
مثال1: اگر انسانی کار کند ثروتمند می شود در واقع می خواهد و قبول می کند که ثروتمند
شود و می داند که برای ثروتمند شدن باید کار کند.
مثال2 : اگر انسان دیگری علم بیاموزد دانشمند می شود در واقع می خواهد و قبول می کند
که دانشمند شود و می داند که برای دانشمند شدن باید علم آموخت.
مثال3: اگر انسان سومی هم کار کند و هم علم بیاموزد دانشمند ثروتمند می شود در واقع
می خواهد که دانشمند ثروتمند شود و می داند که برای دانشمند ثروتمند شدن باید کار را
کرد و علم را آموخت.
نتیجه:
انسان اگر بخواهد بی نهایت موفق و سعادتمند شود باید بی نهایت فکر کند.
