آغاز سخن

به نام خداوند هوش و جان   آفریدگار سخــن در زبـــان

خدایی که در هرجا عیان است    قادر و بخشنده و مهربان است

خدایی که نامش حکیم است   بخشنده و مهربان و کریم است

خدایی که خالق جهان است   آفریدگار قلم هم خالق بیان است

او عالم آشکار و نهان است   او خالق انس و جان است

هم او جبار و هم او سختگیر   هم او مهربان و هم او توبه پذیر

در بارگاهش بر هربنده ای باز   اوست محب اهل راز و نیاز

اگر خواهی شوی نزدیک خدا   ز افکار شیطانی کن خود را رها

و گر خواهی شوی دوست خدا   زدستور و امـــرش اطـــاعت نما

بوسه زنم روی تو

دلم می خواهد بوسه زنم روی تو   بوسه زنم به خال میان دو ابروی تو

سالها منتظرم تا که رســد روزی   دلبر جان من عاشقانه بیایم سوی تـو

اوقات تحویل حالم شود

چقدر زیباست که اوقــــــات تحـــــویل حالــم شود   هجرانـــم گــــــــذرد و نــوبت روز وصالم شود

به تنهایی نشسته و نظاره بر روزگار می کنم که   وقت با تو بودنم رسد و موقع شور و حالم شود